Yalnızca sesimi duysan..Büyük, tozunu aldığım deniz kabuklarına kulağını dayadığındaki uğultunun arasından seçebilsen camgöbeğinde çatlayan renklerimi..
Saçlarım kızıl değil ama moru seviyorum.
Sözleri de söylemiyorum, ama yalnız senin ayırdına varabildiğin bir sesim olmalı, hiç değilse suyun hiç durmadığını dudak aralığımdan anlayabildiğin.. Ve buna kanabildiğin.. Kandığında beni sevebildiğin...
Aksi takdirde deniz kızı hikâyelerine inanmam güçleşecek.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder