Sokakta deli bir yaz var. Kendinden yorgun senelerin temmuzunu soyunmuş sahil şeridi, gökyüzünden yasemin kokusu akıp anasona bulanıyor ve uçurtmalar renklerini haberdar etmek niyetindeler yıldızlara. Bulutsuz bir göğün altında, çimen görünmüyor çocuklardan ve rüzgâr sesi ancak eşlik edebilir çığlıklarına... Balıkçı barınağından yükselen iyot kokusuna ağ atıyor amcalar, baharlı şarkılar eşliğinde, incir rakılarına nem düşüren temmuzla...Burada büyümüş olmanın, bu yakanın çocuğu olmanın yalın ayaklığı var üzerimde, tenimin çıplaklığından gocundurmayan bir hep oradalık..
Gidişimin farkına varmayan, dönüşümü mevsime yediren kıyı...
Merhaba ev, ben geldim.
Kâğıt helva yer miyiz?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder