Yarım kalan pek çok cümlem var, ve süpürdüğüm pek çok tozu zamanın, ve kalbimin canlı bomba gibi teklediği saatler. Aslına bakarsan bitirdiğim ne var, onu pek kestiremiyorum. Babamın kızdığı kızım çoğu zaman; başlayıp da yarım bıraktığım pek çok şey için. Ama ben bunu mevsimlerden öğrenmiştim; sonbahar hiç bitmiyordu yapraklarda. Tam yeşermişken üzerlerine güneş düşüyordu, ardından gölgelerinde üflüyorlardı birbirlerine, birbirlerinin. Yaz bizi bir kova suya tam çevirmişken, ada sahillerinde ürperen ensemize tenini bırakıyordu ay. Hiçbir mevsim, renklerine nokta koymazken benim haddime miydi o kalem darbesi. Benim yarım kalan pek çok cümlem var, hiç olmayan küfürlerim gibi. Ve benim yarım kalan oyunlarım, hiç olmayan olgunluklarım gibi. Ağaçlar ne zaman büyümekten vazgeçer bilmiyorum, bana kalsa hepsi çınar, kalpleri selvi. Aslında suların enginliğine bakıp da kim icat etti bitirmeyi bir şeyleri, onu da bilmiyorum. Yarım kalan şarkılar var, otobüs duraklarında. Hani şu aniden çekilen kulaklıklar, telâşlara yenik düşen notalar ve tam da en sevdiğimiz yerde bizim nankörlüğümüze yenilmeden yeniden başlayan ezgiler. Kedi kuyrukları var turuncu, ve deniz yıldızları fosforlu. Gömülü kumdan saraylar var derinliğinde kumsalların. Ama benim kusurlarım var yarımdan bir fazla, hiç olmayan çizmeli kedilerim. Sevdiğim pek çok içeceğin ardından yasaklanan portakal suyu gibi, yasaklısı olduğum eserlerin sol anahtarları gibi. Yasaklayanı bilmiyorum, doktorlara inanmıyorum. Ben hayatta en çok rüzgârgüllerini, salyangozları, bisikletleri ve denizatlarını seviyorum. Her gün ellerimi başka bir renge batırarak, dünyanın pembe haricinde bir gözlükten de nasıl göründüğüne bakıyorum. Eller, gerçek yapıyor dokunduğun cansızlığı. Aslında benim yarım cümlelerim var. Yarım suskunluklarım gibi. Ve yarım bir matematiğim, renkli parmaklarımı sayarken takıldığım. Ama oyunlarım var, sonsuz. Oyuncaklarım.. Ben hayatta en çok gökkuşaklarını seviyorum, pastaları, karpuzu ve boncukları. Benim yarım kalan cümlelerim var, öznesinden yüklemine ne renk olsun karar veremediğim. Bir de ben hayatta en çok senin ellerini seviyorum.
..Yine de oynar mısın benimle...*
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder