Mayıs arifesi. Bir şeye ihtiyaç var. Çözülme, birleşme, erime, bir şey. Mayısın, tüm gidişatı bahara devşirme hareketi olmalı. Patlayan dallara eşlik edecek oluk oluk bir şeylere ihtiyaç. Bazı kapılar var, gün gelecek de çekinmeden parmak eklemlerimizi dokundurabilecek miyiz üstlerine. Belki mayıslar kilididir onların. Bu aralar kalbim de, o tek kilidi dönsün diye istiareye yatmış bekliyor. Sayıklaması iki hece, çok ses. Zihninin kıvrımlarına biletim olsun, sonra derinliklerin üzerinden geçelim istiyorum. Tekrarı olsun mesafesizliğin. Hayatın iznini. Duyu organlarım bütün işlevlerini eksiksiz yerine getirsin. Tam olmak arzusu. Tamam olmak. Tamamlamak. Tamamlanmak. Belki de dünkü yaraları bereleri, eksik kalmışlıkları tamamlana tamamlana öğrenmek veya hiç bilmeden yeni bir bahara yazılmak birlikte... Bugüne dek kelimeleri acıta acıta kullandığımız ne kadar şey varsa şimdi öpe öpe. Belki tarihe başka türlü bir şey yazılmalı bu kez.
Ömrüm, kalbim ve tenim.
Mayıs istiyor.
Artık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder