s'

Başlayıp bitirilmeyen her şeyin gölgesi geceye düşüyor. Gece karanlıktan daha karanlık.
Hayallerin bile tek ayak üzerinde, cezaya durduğu bir takvimden çekip çıkarılmaya çalışılan birkaç şarkı peşi umudum kaldı.
Körelmiş, paslanmış yanıma üfleyecek rüzgârların coğrafyasını arıyorum.
Beckett "Denedin, yenildin, yine dene, daha iyi yenil." derken ürkek üşümelerinde miydi bir bozkırın acaba..
Olduğum yer, olacağım yer, olmak istediğim yer ve olmak istemediğim yer arasında sonsuz ve essiz ritmi kalbin.
Bir yerde düşecek hızdan.
Bir yerde pes edecek.
Bir yerde yine ağlayacak.
Daha çok ağlayacak.
Ne zaman tükenecek.
Yorgunluğun çok kalın kıvrımlarının arasında ezilen bir şey içimdeki nefes.
Bazen sadece gün doğumunu karşılayacak uykusuzluğu biriktirdiğimiz için mutlu olduğumuz olurdu,
şimdi bir sonraki dakikaya çıkıp çıkamayacağının hesabında,
her an tetikte, her an çaresiz, her an beyninin zenginliğini kurtuluş yolları planı yapmaya harcayan,
bitap ama mecbur..
Bir yerde durulacak mı,
O durakta kim olacak,
Kendine ait bir pencerenin ardından yeni günün yeri kendini bulacak mı..
Korkuyorum.
Neyse ki hâlâ bir ihtimal var.