Belki de belleksizliğim için endişelenmeliydik, fevri kelimelerimin mezar taşları gibi dikildiği sokaklarında gecelerin..
Çok şey geçti, hiç olana kadar.
Kim iyileşti ki ölüm bu kadar kendini hatırlatırken...
Üzgün olmanın hiçbir şeyi kıpırdatamayacağı yerde tek şey biliyorum; masumlaştırmıyor beceriksizlik sevgiyi söylemeye dair.
Çok kirliymişim.

*fotoğraf: Aëla Labbé