Sesini doladığı renkler var, temmuzların ayaklarını yerden kesen mart üfleyişleri..Gecenin her anına yaydığı nabzı, ertesi günün ışığına inanmakta dirayetli.
Baba olmanın bütün mevsimlerini yaşar gibi gözlerinin etrafındaki halkaları tebessümleriyle artırırken.
Karşısındakine minnetini eş değer solukla gösteren o tavrı, ezmiyor kalabalığın ayrışan desenlerini.
Herkesi içine alan, avuçlarının arasına sığdırdığı o evren, erkeğin doğurganlığına kanıt denizatları gibi..
Bu kirin içerisinde leke tutmayışı şükran duygusu yaratıyor inançsızlığımda.
Beni büyüten, dalgalandıran ve durultan varlığına teşekkürler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder