Gitmek, kalmak, dönmek... Şimdi bakmak ve dokunmak mevsimi.Sahili gördükçe, titriyor bedenim, düşüncem.. Bir tarafıma yükleniyor mavilik, varlığımı sola çekiyor birkaç düzensiz adımla.
Deniz var. Kayboldukça tutunduğun su.. Gözlerinin en sisli puslu halinde bile çığlık çığlığa burada olduğunu bağıran mavi...
Ne uysal karşılama... Taranmış saçlarıyla, yeşilini beyazını kuşanıp hazırlanmış su.
Kedi kuyrukları, parmak uçlarımı uyuşturuyor; sıcak, yumuşak...
Değişmemiş şehrin akşam şarkıları. Aynı renkleri dizmiş gerdanına, teninden buram buram havalanan anason kokusu...
Bizi üzen ne varsa* sakladın mı ardına? Yoksa affetmene az mı var?
Böyle güzel olma, sana meylim yirmi iki yıllık...
02.11.2011- 17.46/ Karşıyaka- Alsancak Vapuru
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder