8 Temmuz 2010

çiy.


Duruma uygun bir kıyafet giydim. Saçlarımı kazıyan ayaza bıraktığım kenarı yırtık gülüş camlarını kırdı plazanın. Dizlerim mor, şah damarımda karanlık yıldız. Kekremsi bir meyve sıktım ağrıyan kemiklerime. Gözlerimi oydu kirpiklerin.

Kış resimlerinden karı çıkarıp, buza battım. Yazlar çıplak bırakıyor varlığımı.

Yalan söylüyorum. Bunu bile beceremeden.

Tatsızım, mevsimlerde nöbet tutuyorum.

Çocuk gelmiyor...; hiç gitmediği gibi...

Hadi bana dudaklarımı öpen bir şarkı çal, sonra bulutlarda uyuyalım, sabaha karşı avucumuzda kırıntılar, düşlerimize kanat takan kuşlar ve.............................

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder