23 Haziran 2005

yaz geldi renklenmek lazım!

Çok çok çok sıkıcı bir gün... Hani böyle insanın kalbiyle midesi arasına bir taş oturur, bende sık sık oluyor bu galiba... Sabahtan beri dersler çok sıkıcı, hocalar çok sevimsiz geldi. Zaten İzmir'deki bunaltıcı, bulaşık suyu gibi hava içimin kararmasına yetiyor... Benim O'nu görmem lazım. Nedense kötü bir his var içimde... Böyle son zamanlarda pek bir şom ağızlıyım. Ama ama ama...
Bugün bir arkadaşım bir kızla buluştu. Çok istedim iyi geçmesini. Neden bilmiyorum... Böyle son zamanlarda çok hüzün doluyum içimden sevgi fışkırıyor.. Olacak inşallah kızla arası! Yani bence olacak ama..
Dün öğrendim ÖSS'deki değişikliği de stres oldum. Şimdi durup durup neden 2006'da gireceklerde etkili oluyor bu yeni düzen?! Başka yıl kalmadı sanki! Lise 1-2-3! Şaka gibi ya! Edebiyatından tut trigonometrisine kadar sorarlar artık! Offf offf! Gamlıyım, yastayım, paniğim! Neden ama ya? Ama ben umutluydum, ama ben hep trigonometrisiz, 3erkekle 7 kız yuvarlak masa etrafına 3 kız yanyana gelecek şekilde kaç değişik biçimde oturabilir gibi karmakarışık ve gereksiz sorular olmadan ÖSS'ye hazırlanabilirdim. Ama...
Ne kadar çok "ama"m varmış..
Karar verdim biraz kafamı dağıtacağım,öyle sabır ve dikkat gerektiren konulardan çok kısa bir süreliğine uzaklaşacağım. tatil maksatlı yani..
Böyle uyumayı özledim, güzel iç açıcı, içsel yolculuklardan uzak kitapları, neşeli şarkıları, denizi, sohbeti özledim... Yürüyüşleri özledim... Birazcık azıcık aylaklık yapmak istedim, koşturmak oynamak... Her ne kadar bu yaz çalışma yazı olacaksa da yaz geldi ve ben her şeye rağmen mutluyum, tatildeyim, renklerle birlikteyim, karpuz çıktı, çiçekler açtı, kedilerin yavruları büyüyorlar, sabahları güneş gözümün içine içine sokuyor ışıltısını ve bana gülümsüyor her seferinde bıcırık yıldızlar...
Sadece ayrılıklar zor.. Evden,odamdan, sevdiğim sokaklardan, İzmir'den, Özz'den, Emre'den ve de diğerlerinden... Olsun her başlangıcın bir de sonu varmış. Tatil de bitecek, ayrılıklar da sonra güzel bir kavuşmaya dönecek umudu var içimde...
Her gün başka bir rengin bizimle olabilmesi umuduyla...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder