Ev bildiğim ne varsa;
bir kucak, bir kalp, bir toprak
sıcak, doygun, çağlayanlar gibi
kendini aynı gün, aynı daldan yeşerten
ne varsa en hakikatli biçimde sevdiğim,
kendimi
olmam, doğmam, doğurmam gereken yerde hissettiğim,
çiçeklendiğim,
ve bulaştırdığım avucumdaki çiçekleri
mucizesi ömrümün,
kaynağı gönlümün,
bahardır,
yeşildir.
toprağın bereketi,
kalbimin alameti,
şu ömrün hikmeti
mayıstır,
beştir.
