bi' fazla

  
Göğsümün orta yerinde devasa ve nefis renkte bir zambak açmış gibi şimdi.

Bildiğim şeylere yaslanıp, bilmediklerimi heyecanla kucaklıyorum. 

Zamanında çok içimi yoran ne varsa, zihnimdeki ve kalbimdeki ve anılarımdaki iplerini çözüyorum; dinlensinler, eklensinler tebessümlere. 

Doğduğum yerin sevincini, kalbimin genişlediği yerin heyecanını, doyduğum yerin mücadelesini birbirine bağlaya bağlaya çıktığım yokuşların bu yerinde, yepyeni bir duygu keşfediyorum.

Kapımı çalan sevinçlerden korkmamanın büyüsü belki, ya da sabrımın kendisini köklü ve her zaman gölgesinde yerimi ayıracak bir ağaca dönüştürmesinin gizi veya sadece ait olduğumu bildiğim anlara yerleşecek güce sahip olduğumu fark etmemin güveni..

Coşkuyla yaşamak diye bir şey var. Ortalamadan daha fazlası.

Her yaş atışımda o da bir tık yükseltiyor değerini.

Akrebin yelkovanın ağırlığından sıyrılan, 
rüyalarla barıştıran,
hayallere yaklaştıran,
çok cesur, çok sade, çok mütevazi, çok kendi halinde, çok güçlü,
toprağa, suya, cana yakın
gülmeyi unutmayan, sızlamayan, sızlanmayan, sızlatmayan,
zambağını soldurmamak için özveri gösteren,
kuş seslerinin duyulduğu, 
her yeni günün hediyeleştiği,
her anın kutlandığı,
yormadan, zorlamadan, 
akışında ve devinimde yerini bulan bir yaş dilerim ömrüme yarına yaklaşırken..


"Hava çok hoş,
kuşların tuttuğu yerler berrak."