Sonbaharın ilk yağmuruyla, sen geldin...

Gel otur yanıbaşıma, anlat İstanbul
Sokakların dili yok mu kendince
Uzan denize karşı, çek sabah dumanını
Sarayların sahibi kim kaldı

Gemiler gibi dünya, gemiler gibi hayat
Gemiler gibi sevda, geçip gidiyor, geçip gidiyor

Gözlerin gibi bir rüya
Gördüğüm yetmiyor ki
Kalbim açıkta bir gemi
Yolculuk bitmiyor

Gemiler gibi dünya, gemiler gibi hayat
Gemiler gibi yıllar, geçip gidiyor, geçip gidiyor

İçim galata kulesi, taş taş üstünde
Sabahı et gönlünce eteğimde
Gel otur yanıbaşıma, anlat hallerini
Susuşların dili var kendince

**Ezgi'nin Günlüğü

Kaldığımız yerden...
Bu kez uzun süreli, İzmir sularında...