ey bulutlar

ey martılar

ona sevdiğimi

söyleyin

rüzgârlı bir tepede

yan yana oturdular

adam kadına baktı

yavaşça sarıldı

biraz çekingendi kadın

öylece kaldı

sonra birbirine yaslanan

adaları gösterdi adam

öpüşen martıları

kucaklaşan bulutları

işte her şey böyle dedi adam

uzandılar sonra

gökyüzüne baktılar

iki yaprak vardı üstlerinde

bir değiyorlar

bir ayrılıyorlardı

bak herkes sevdiğiyle

beraber dedi adam

şarap içtiler sonra

yazdıkları şiirleri okudular

bildikleri şarkıları

bir şiir ötekine benzemiyordu

bir şarkı diğerine

ellerini üst üste koydular

adamın parmakları uzun

kadınınkiler kısaydı

yalnız o kadardı benzerlikleri

sonra birbirlerinin

dudaklarına baktılar uzun uzun

gözlerine

saçlarına

çiseleyen yağmura

yaklaşan vapura baktılar

vakit geldi dedi kadın

adam eğildi

kadının gümüş yüzüğünden

öptü

bırak zamanı dedi

biz olmasak

zamanın ne anlamı var

kalktılar sonra

patikalardan yürüyüp

kıyıya geldiler

deniz öylece duruyordu

dünya böyle dedi adam yine

işte aşk böyle

şiir böyle

Nurullah Can