MELEK

Ölüm ne kadar gereklilik olsa da acı verici.. Dokunamamak bir daha ve söyleyememek en güzel şarkıları gözünün içine bakıp... Arada söylenemeden kalmış sözler yüzünden keder veriyoruz biz... Oysa daha ona "seni seviyorum" diyebilirdim ama gitti... Gelme ihtimalini silip gitti... Bir yıldız kaydı gökyüzünden... Işıltıları kalbime doldu ama o artık YOKtu! Mektuplar yazdım, şarkılar söyledim; GELMEDİ! Toprağına benden bir parça kattım muhtemelen yüreğine aldı ama GELMEDİ! Her telefon çalışında bıkmadan usanmadan senelerce "o" olduğunu düşünüp koştum, sesini duyarım umuduyla ama o KONUŞMADI! Belki dedim eski fotoğraflar eski anılar yitik düşler getirir onu ama o yine GELMEDİ! Gelmek isterdi... Eminim elimi tutabilmek isterdi.. Ben ona söz vermiştim "bırakmam seni" demiştim ben bırakmadım ama o GİTTİ! Gitmeyi istemezdi biliyorum kalmayı, daima yanımda olmayı isterdi... Mezuniyetlerde, doğumgünlerimde, sınavlarda, gözyaşları aktığında kalbime yanımda olmayı çok isterdi biliyorum... Ölüm aldı onu içine... O unutulmaz biriydi... Uzaktan gördüğünüzde film aktrisi zannerdiniz... ÇEkici bir güzelliği vardı zarif ve ölçülü hareketleriyle bir kraliçe gibiydi... O herkesin sevgisini kazanmış muhteşem bir kadındı! Diktiği elbiseler hayatımın en güzel elbiseleri, yaptığı yemekler yediğim en leziz yemekler oldu... Seni çok arıyorum.. NERDESİN? toprağın altında toprağın soğukluğuyla yapayalnız bırakmak istemezdim seni meleğim... Ama gittin belki de gitmen gerektiği için... Ben sana taptım... Annemin annesi olduğun için, bana onu verdiğin için... 10 yıl boyunca yanımdan bir an olsun ayrılmadığın için ve eğer yanımda olsaydın her zaman elimi tutacağından emin olduğum için...
Ben seni çok sevdim Anane!