İnsanlar, olaylar, olmayanlar, tarihler, geçmeyen saatler, kış tarifeleri, yalnızlıktan geçiştirilen kahvaltılar, mecal bulunamayan gündüzler, uyku tutmayan çarşaflar, çıkmaz sokaklı kabuslar, anlamının peşine düşülmekten vazgeçilmiş şarkılar.
Bunlar.
Bütün bunlar arasından.
Aldığın o bilet.
Öpecek her şeyi.
Ve ben,
belki de yine uyuyabilirim;
kokunu dönüş biletine bagaj vermezsen...
Her dönüş, ileri atılma duygusunu sırtında taşıdığı gibi; pişmanlık ve geri çekilme korkusunu da karnında taşıyan suçluluk duygusuyla geçerli kılar kendini.
YanıtlaSil"kokunu dönüş biletine bagaj vermezsen" kısmı....güzeldi:)