yarına...

Şiirsizlik.. Hayatın şiirsizliğinden korkuyorum en çok.
Bir yanı dizelere yaslananı bulunca, o yüzden..
Bazı kelimeleri sarf etmek çok zorluyor. Denize atar gibi mavileri geçirmiyor üzerine, karşındaki kalbe attıkların. Kurak bir savaş alanına dönüşüyor noktalarla virgüllerin yan yana gelişiyle bir şeyler.
"İmlâ kuralları ve mutsuzluk üzerine" diyor buna şair.
Şiirsizlikten korkuyorum.
Uyandığım sabahlardan birinde ona sarılmaktan..
Ölümsüz şairlere sağır bir yarından..
Bu yüzden kalmalarım.
Bu yüzden gitmelerim.
Ben, sadece bir mektubun sonundaki birkaç dize için yaşıyorum; Dize için...